"Ikaw kasi iniwan mo ko..."
Iyon na ang pinakaistupidang ginawa ko sa buong buhay ko. Hindi ko alam kung saan ko nakuha ang lakas ng loob para sabihin iyon sa kanya at sa harap ng ibang taong nasa paligid namin. Ang alam ko lang hinding hindi ko na mababawi ang anumang salitang binitiwan ko. At oo, pinagkanulo na ko ng sarili kong nararamdaman. Ngayon ko narealize na bitter pa rin ako sa break up namin noon.
Ang bitter na para lamang sa ampalaya.
Hanggang ngayon hindi pa rin mawala sa isip ko ang reaksiyon niya ng mga sandaling iyon.
Nakatitig lamang siya sa akin. Kitang kita ko sa mga mata niya ang lungkot.
Ni hindi siya nagsalita ng kahit na ano pero ramdam ko ang pares ng matang nakatingin sa akin nung nilisan ko ang lugar na iyon.
Ni sa panaginip hindi ko naisip na makikita ko pa siya pagkalipas ng 10 taon. Ang gabing naging simula ng pagkagulo ng buhay ko.
-------
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento