CONFUSE

Seriously? I don't know...

second chance???

alam mo namang hindi ako naniniwala sa ganun...
wala un sa vocabulary ko...

worth it ba? para kasing hindi...

pano ko malalaman na sincere ka?

jeeezzzz...

ANG LABO TALAGA!!!

MISMO....

Nakita ko lang habang nagbobrowse...
Credit sa gumawa... =)

EMO MODE

Last night, emo mode ako. Sa kakatingin ko kasi ng mga pictures sa fb, ayun bumalandra tuloy sakin ang picture ng gf ng ex ko... Ewan ko ba pero parang naiinggit akong ewan... kasi si ex masaya na siya samantalang ako masaya din naman un nga lang may salitang kulang. Sa tuwing may makakasabay ako sa jeep na lovers o kaya naman sa paglalakad hindi ko maiwasang hindi makaramdam ng inggit. Hindi ko alam kung dala lang ito ng malamig na panahon dahil malapit na ang pasko o dahil feel na feel ko lang talaga ang loneliness. Sa tuwing maririnig ko ang gf ng kapatid na magiging asawa na niya na tinatawag siyang bo kahit na minsan eh parang minumura lang siya...hehehe... at kahit na korning korni ako sa mga tawagan na mahal koh, honey o sweety at kung ano pang kaechosan. Sana... may isang tao ding tatawagin akong mahal, hon, sweety o kahit na anong sweet endearment. Nanibago tuloy sakin ang friend ko kaya akala eh kung sino na ang katext niya. 

Pero siguro natrapik lang talaga ang MR. EWAN ko...

Sana naman bilisan mo...hehehe

...mY DaY...

Sa totoo lang hindi ko alam kung paano ko sisimulan ang post na ito tungkol sa birthday ko...

Hmmmm Let me start with the word "THANK YOU..." 

Thank you.... unang una ke lord kasi up to now I'm still breathing and enjoying my life with my loved ones...

Thank you sa parents kasi sila ung dahilan kung bakit ako nabubuhay.

Sa mga kaibigan ko na tanggap ako at ang mga kapintasan ko...

At sa mga taong nakilala ko lang sa blogsphere... Madaming thank you... =)

Paano ko nga ba idedescribe ang birthday ko? 

Malungkot kasi nakatanggap ako ng hindi magandang balita...

Masaya kasi maraming taong nagpasaya sakin...

Sa unang pagkakataon binati ako sa mismong birthday ko ng papa ko. Tumawag siya sakin at binati ako ng happy birthday, un lang masaya na ako eh... teary-eyed pa... Madalas kasi late niya ko nababati dahil sa sobrang busy at nawawala na din sa isip niya.

Kahit na dalawa lang kami ng kaibigan kong si Mhai na pumunta ng Divine Mercy at nagsimba, enjoy na rin kasi busy ang iba naming friendship. At ang masasabi ko lang mahirap ang walang photographer dahil kahit bangko eh talo talo na makapagpicture-picture lang...hehehe... Nakareceive din ako ng isang cute na coin purse na may design ng favorite kong si mickey mouse galing kay Mhai... sobrang naappreciate ko talaga. 

At natouch din ako sa friend kong nasa province na nagpa-unli kol pa para lang mabati ako ng exact 12am kaso naging 12:30 dahil nakatulog daw siya...hehehe... 

Thanks din kay ate ayie sa pic greet na nirequest ko....ilabit... =)

At sa isang taga tikap na hindi ko naman kilala na nagsend din ng pic greet... thankumuch...

Kay adik na akala ko eh nalimutan ang birthday ko pero nakitawag pa para i-greet ako... thank you talaga...

Sa mga friendship ko sa fb na nagpost sa wall ko ng birthday greetings at messages... thanks ng madaming madami...

This year feel na feel ko talagang birthday ko dahil sa dami ng bumati sakin...

MARAMING THANK YOU talaga...

Next year ulit.... hehehe

HILINg...

"Masaya ka ba Kelly?" Napatitig ako sa lalakeng kaharap ko ngayon. Ano nga bang dapat kong isagot sa tanung niya? Kung tutuusin dalawang sagot lang naman ang pwede kong sabihin sa kanya... "Oo" o "Hindi"... Ngayon ano bang dapat piliin ko sa dalawa? Bahagya akong napangiti. Imbes na sagutin ang tanung niya, tanung din ang ibinalik ko sa kanya.

"Ano bang klaseng tanung yan Jerome?," pabalewalang balik tanong ko sa kanya.

"Hindi mo naman sinagot ang tanung ko eh," seryosong sabi niya habang nakatingin ng diretso sa mga mata ko. Pakiramdam ko unti-unti akong nalulusaw ng mga tingin niya. Ano bang dapat kong isagot? Mag-isip ka Kelly. Pakiramdam ko nabablangko ako lalo na dahil sa titig niya sa akin. Masaya naman ako pero---. Pero hindi ko alam kung hanggang kailan.

"Ano bang meron tayo, Jerome...," wala sa sariling nasabi ko habang nakatingin sa kawalan.

"Kelly"... Napapikit ako... Ayokong makita ang reaksiyon niya sa tanung ko. Ayokong makita ang pagkalito sa mga mata niya. Ayokong makita ang isang bagay na pwedeng makasira ng isang magandang araw na ito.

At ayokong masaktan sa pwedeng sabihin niya... AYOKO... dahil naduduwag ako. Ramdam ko ang mga mata niyang nakatingin sa akin, pero mas pinili kong ipikit ang mata ko.

"Kelly,"... Ayan na naman...  Yan lagi ang naririnig ko sa kanya sa tuwing itatanong ko sa kanya ang bagay na iyon, at matatapos sa katahimikan pero babalik na naman ulit sa dati at magiging okay na naman kami. Ano nga bang meron kami? Kahit ako hindi ko rin alam.

We hugged...

We kissed...

We are just like a couple..

Tama "like" kasi wala naman kaming relasyon. Ni hindi ko siya maipakilala sa mga kaibigan ko bilang boyfriend ko dahil kahit ako hindi ko alam kung anong meron kami. M.U bang dapat itawag doon? Mutual understanding o Malabong usapan? Ayun nga ba? Hindi ko alam... Nalilito ako... Alam kong mahal ko siya at nararamdaman kong mahal niya ako pero bakit hindi niya kayang sabihin sakin kung anong meron sa aming dalawa. Kahit kilan hindi ko pa narinig sa kanyang sabihin na "Mahal kita..." Iyon lang naman ang gusto kong marinig mula sa kanya. Iyon lang naman ang hiling ko.

Pilit akong ngumiti."Kalimutan mo ng sinabi ko. Wala kasi akong maisip na sabihin eh."

"Hindi ka na ba masaya Kelly?",seryoso parin siya pero bakit parang may lungkot sa mga mata niya. Bakit? 

"Masaya pe---", unti-unti ng nagbagsakan ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan. Masaya ako pero--- pero parang may kulang...

"Kelly".... Lumapit siya't niyakap ako. Gustong gusto kong  tinatawag niyang pangalan ko, ewan ko ba pero para kasing iba ang dating kapag siya ang tumatawag sakin. Siguro ganun lang talaga kapag mahal mo ang taong un.

Hindi ko alam kung bakit ako umiiyak ng walang dahilan, pero ngayon alam ko na ang sagot sa tanung ni Jerome. Masaya ako basta nasa tabi ko siya kahit na hindi ko alam kung anong meron kami.

"Bakit ka ba umiiyak? Ikaw talaga...Werdo ka talaga minsan, kaya mahal na mahal kita eh..."

Napaharap ako sa kanya at napangiti. Sa wakas narinig ko ring sabihin niyang mahal niya ko.

"Masaya ko... masaya ko basta't nasa tabi kita."

-the end-

sorry kornik eh...hehe

ung request ko pong pic greetings...hehehe... thanks much

BAD NEWS....

Ang saklap...
as in ang saklap talaga...

Ang bigat bigat talaga ng pakiramdam ko ngayon...
Kaya kahit na nakakahiya eh dito ko nalang sasabihin lahat ng gusto kong sabihin...

Nakakaiyak...
At nahihiya ako sa parents ko...
Kahit na pinapagaan ni mama ung loob ko at ng kaibigan ko...
Nalulungkot pa din ako...

Sobrang sad talaga ko ngayong araw na ito..
Ang ganda pa ng pasok ng araw na ito at ng text na bumungad sakin...
Wala na kong work... Ang gandang birthday gift sakin as in...
Back to pagiging tambay na naman ako...
Ang dami ko kasing sablay this week...
Aminado naman ako
Pang three weeks ko na sana this week kaso wala na...
Bago palang din kasi ako sa work na un and under observation pa...
First time ko mapasok sa ganitong klaseng trabaho.
At ngayon ko narealize na hindi pala ganun kadali ang trabaho sa office...
Sobra sobra at nag-uumapaw na pressure cooker talaga...

Kulang pa ko sa confident...
Saan ba kasi pwede ung bilhin?
Minsan iniisip ko tuloy sana makapal na lang ung mukha ko para naman hindi ako ganito.
So fragile...
Napakahinhin ko pa kumilos...
Shitness.... pano ko ba babaguhin ung kilos ko kung simula ng pinanganak ako ganito na ko???
Nakakainis.....
Sana pwede nalang bilhin ung super powers... kaso can't afford din un for sure...

Sobrang pressure talaga dahil lahat ng attention nasa kin...
Bawat kilos o galaw ko. At dahil dun mas lalo lang akong natataranta...

Sa nature kasi ng trabaho ko "No mistakes are allowed...."
Para kang isang doktor na isang pagkakamali mo lang pwede kang makapatay ng pasyente.

Maybe I am not really suitable for that kind of job...
Sinubukan ko namang gawin ung makakaya ko...
Enough na ba un?
Haaaaaaaaaaaaaayyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy.............

Disappointed talaga ko sa sarili ko... sobra...

Pero kahit ganun still thankful na binigyan ako ng chance at sa mga mali ko I learned a lot of things...

WISH...

Dahil birthday ko na sa friday sa may mabubuting puso naman diyan parequest ng pic-greetings...hehehe cge na naman... samahan nio na din ng prayers... ndi ko na kasi macecelebrate ang birthday ko eh, dahil busy sa work bago lang kasi si ako... kaya sige na parequest naman... lalagay ko sa album ko sa fb..hehe...

gift nio na sakin...hehe...

mafeel ko lang na birthday ko...

send lang sa cupid_angel08@yahoo.com...

thanks much....