Kanina nag-apply kami ng kaibigan ko. Medyo kabado nga ako dahil pakiramdam ko hindi ako matatanggap dahil sa wala pa naman akong experience sa work na inaaplyan namin. Samantalang ung friend ko meron na at ang tagal niya na sa ganung work. Pagkatawag nung name ko para sa interview naging ok naman, natapos nga agad...nakakapagtaka kasi karamihan ng nag-aaply eh binabalik ung isang copy ng resume nila, samantalang sakin eh wala namang binigay...
"Tatawagan nalang daw"... haiz... ung ang sobrang sad na part para sakin... Pkiramdam ko gumuho na naman ang mundo ko... O.a lang siguro ko kaso nakakadepress talaga... Natanggap ung friend ko but unfortunately hindi ako kabilang dun... ouch... sobrang ouch...
"ok lang yan"sabi ng friend ko...
I just smiled just to pretend that I'm ok but honestly I'm not ok...
Nakakapanlumo kasi...
Nasasad talaga ako...
Kunting kunti na nga lang papatak na ung luhang kanina ko pa pinipigilan...
kunting kunti nalang babagsak na siya...
Smile lang...^_^ dapat ganyan... dba?
Marami pang work...
Makakahanap kapa...pampalubag loob para sa sarili ko... T_T
Nalulungkot talaga ko...
"Lord sana naman po bigyan niyo na ako ng work na masasabi ko naman sa iba at sa sarili ko na natanggap ako diyan sa sarili kong sikap...sa sarili kong paraan na kaya ko pala...ok lang sakin kahit wala akong love life...plz lang po bigyan niyo ko ng maayos na work...Thank you" Amen...
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento